بزرگسالان نقش مهمی در خرید پوشاک کودک نیلی به عنوان لباس کودکان دارند و در نتیجه به تعریف اینکه نوزادان و کودکان نوپا قبل از اینکه بتوانند ترجیحات خود را بیان کنند، کمک می کنند.
اکثر والدین و مراقبین لباسی به فرزندانشان می پوشانند که نشان دهنده عقاید شخصی، سبک مد، همذات پنداری با آرمان ها و حتی اعتقادات اخلاقی آنها باشد.
به عنوان مثال، یک خانواده سنتی لباس‌های سنتی می‌پوشد و بچه‌های این خانه‌ها اغلب لباس‌های دودی، جان‌جون‌ها و انتخاب‌ها و سبک‌های سنتی‌تر رنگ می‌پوشند. از سوی دیگر، در خانواده‌ای که خود را ناسازگار می‌دانند، ممکن است کودکانی با لباس‌های پانک راک یا لباس‌های گوتیک برای نوزادان با ایده‌های غیر سنتی در دوران کودکی پیدا شوند.
در صنعت پوشاک کودکان همه چیز را می‌توان از لباس‌های سنتی کودکان، لباس‌های پانک راک بچه‌ها، لباس‌های گوتیک بچه‌ها، لباس‌های طراحان بد بو، لباس‌های شهری هیپ هاپ و لباس‌های یونیسکس معاصر مشاهده کرد. این اساساً به بزرگسالی بستگی دارد که به نوزادان و کودکان خردسال لباس می پوشد تا کودک را از طریق لباس تعریف کند.
همانطور که کودکان رشد می کنند، به طور طبیعی می خواهند از الگوهای نقش بزرگسالان در زندگی خود کپی کنند و بسیاری از کودکان به مدهایی که در بزرگسالان دیده می شود لباس می پوشند.
این پیشرفت طبیعی با تقلید از ترجیحات بزرگسالان شروع به شکل‌دهی به هویت کودکان می‌کند و کودکان مشاهده می‌کنند و یاد می‌گیرند که لباس یکی از راه‌های اثبات فعالانه هویت خود به عنوان یک پسر یا دختر، عضوی از یک گروه یا به عنوان یک فرد است. البته، برخی از کودکان به طور طبیعی به لباس پوشیدن مانند مامان یا بابا تمایل دارند، و برخی دیگر ترجیح می‌دهند لباس توتو یا دزد دریایی ۲۴ ساعته بپوشند. و صادقانه بگویم، دیگر کودکان اصلاً به پوشیدن هر لباسی اهمیت نمی دهند! بله… این شخصیت در حال شکل گیری است!
