ترمه اصل رضایی که هنرمند 19 ساله ایرانی را در جهان مشهور کرد

دستگاهی که برای بافتن ترمه اصل رضایی به کار می رود تقریباً مشابه ماشین آلات سنتی چوب و نساجی است و در منطقه تولید محلی توسط صنعتگران داخلی ساخته می شود.

این نوع دستگاه دارای چهار ورودی است که توسط پدال های زیر پای بافنده حرکت می کند.

پس از تهیه مواد اولیه و آماده سازی دستگاه بافندگی، تار صحافی (چله کشی) به شکلی که در سایر منسوجات رایج است انجام می شود و سپس عملیات بافت آغاز می شود.

هر وسیله ترمه به یک گوشواره کش نیاز دارد که هنرمند چیره دست پشت دستگاه می نشیند و گوشواره کش روی آن قرار می گیرد و کار او انتخاب و تعیین نخ های مخصوص برای ایجاد نقش روی پارچه و نقوشی است که معمولاً روی ترمه ایرانی دیده می شود که حاصل همکاری دستگاه گوشواره کش با استاد هنرمند است.

شواهد موجود نشان می دهد که بافت ترمه کار بسیار دشواری بوده است.

بافت ترمه با دستگاه های سنتی نیاز به زمان، دقت و مهارت زیادی دارد و با کمک این دستگاه می توان حدود 20 تا 25 سانتی متر از ترمه مرغوب در طول روز (معادل 8 ساعت کار مفید) اما یک ژاکارد استفاده کرد.

ماشین در واقع وظیفه ماشین ها را بر عهده می گیرد و میزان تولید کمی افزایش یافته و به حدود 100 سانتی متر در روز رسیده است.

یکی از حساس ترین کارهای بافنده انتخاب رنگ و هارمونی است که ترمه باف باید در این مورد دقت و توجه داشته باشد و وقتی سختی آن مشخص شد تار ترمه همه از یک رنگ و جنس باشد.

و تنها انتخاب رنگ در مورد پودها متفاوت بود، یعنی پس زمینه همیشه ثابت است و فقط باید رنگ زمینه انتخاب شود.

در ترمه بافی یکی دیگر از موضوعات بسیار حساس استفاده از تار و پود با ضخامت ها و روش بافت متفاوت است که به معنای قرار دادن این تارها و پودها در کنار یکدیگر است، زیرا رنگ تارها ثابت است، بنابراین بیننده فقط ترکیبی از رنگ های تار و پود را می بیند.

و سختی کار بافنده را نشان می دهد.

دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.

نظرتان را ثبت نمایید.

شماره همراه شما منتشر نخواهد شد.